“Darkest Miriam” (2024) කියන්නේ ටිකක් අමුතු, ඒ වගේම හිත ඇතුළටම වදින කතාවක්.
කතාව යන්නේ ‘මිරියම්’ කියලා ලයිබ්‍රරි එකක වැඩ කරන තරුණියක් වටා. හැබැයි එයා ඉන්නේ එසේ මෙසේ විදිහකට නෙවෙයි. එයාගේ තාත්තා නැති වුණ දුකත් එක්ක, එයා හරියට මීදුමක අතරමං වෙලා වගේ, තනිකමෙන් ජීවත් වෙන්නේ. එයාගේ මුළු දවසම ගෙවෙන්නේ ලයිබ්‍රරියට එන එක එක ජාතියේ අමුතු චරිත (patrons) දිහා බලාගෙන, ඒ අය ගැන වාර්තා ලිය ලිය. ජීවිතේ හරිම ඒකාකාරී වෙලාවක තමයි කතාව පටන් ගන්නේ.

ඔහොම ඉන්නකොට, එකපාරටම දේවල් දෙකක් වෙන්න පටන් ගන්නවා.

එකක් තමයි, එයාට ‘ජන්කෝ’ කියලා කෙනෙක්ව හම්බවෙනවා. එයා ස්ලෝවේනියාවෙන් ආපු කෙනෙක්. ඒ අලුත් ආදර සම්බන්ධයත් එක්ක මිරියම්ගේ ජීවිතේ ටිකක් වෙනස් වෙන්න ගන්නවා.

හැබැයි, ඒ එක්කම වෙන අනිත් දේ තමයි භයානක එක. ලයිබ්‍රරියේ පොත් අස්සේ, එක එක තැන්වල හංගපු අමුතු, තර්ජනාත්මක ලියුම් මිරියම්ට හම්බවෙන්න ගන්නවා. මේවා හරියට එයාටම ලියපු, එයා ගැන දන්න කෙනෙක් ලියපු දේවල් වගේ. කවුරුහරි එයා දිහා බලාගෙන ඉන්නවා වගේ හැඟීමක් එනවා.

කතාව දිග ඇරෙන්නේ මෙතන ඉඳන්. මේ ලියුම් එන්නේ කොහෙන්ද? මේකට අර අලුතෙන් හම්බවුණු ජන්කෝ සම්බන්ධද? නැත්නම් ලයිබ්‍රරියට එන අර අමුතු චරිත වලින් කෙනෙක්ද? එහෙමත් නැත්නම් මේ ඔක්කොම මිරියම්ගේ හිතේ තියෙන ප්‍රශ්නයක්ද? එයාගේ අර ආරක්ෂිත පුංචි ලෝකය මේ සිද්ධි දෙකත් එක්ක බිඳ වැටෙන්න ගන්න හැටි තමයි ෆිල්ම් එකෙන් පෙන්නන්නේ.

මේක අධ්‍යක්ෂණය කරන්නේ නයෝමි ජේ (Naomi Jaye). ප්‍රධාන චරිත, ඒ කියන්නේ මිරියම්ගේ චරිතේ බ්‍රිට් ලෝවර් (Britt Lower) සහ ජන්කෝගේ චරිතේ ටොම් මර්සියර් (Tom Mercier) තමයි කරන්නේ.