දැන් හිතන්න, දුර බැහැර, රහසිගත විද්‍යාගාරයක් ගැන. එතන ඉන්නවා විද්‍යාඥයෝ කණ්ඩායමක්, එයාලා අත්හදා බලන්නේ අලුත්ම ජාන තාක්ෂණයක්. ඒකේ ප්‍රතිඵලය තමයි මෝර්ගන් කියන කෙනා.

මෝර්ගන් කියන්නේ ඇත්තටම හුදෙක්ම මනුස්සයෙක් නෙවෙයි. එයා ඉපදිලා අවුරුදු පහක් වගේ පුංචි කාලයක් වුණත්, ශරීරයෙන් සහ බුද්ධියෙන් පුදුම වේගයකින් හැදී වැඩෙන කෘත්‍රිම නිර්මාණයක්. එයාව හදපු විද්‍යාඥයෝ නම් එයාට ගොඩක් ආදරෙයි, එයාව තමන්ගේ දරුවෙක් වගේ සලකනවා.

ඒත් එකපාරටම සිද්ධියක් වෙනවා. මෝර්ගන් එයාව බලාගන්න කෙනෙකුට දරුණු ප්‍රහාරයක් එල්ල කරනවා. ඉතින් ඒකෙන් ප්‍රශ්නයක් මතුවෙනවා.

ඔන්න ඔය වෙලාවේ තමයි ලී වෙදර්ස් කියන කෙනා කතාවට එන්නේ. එයා එන්නේ ආයතනයෙන්. ලීගේ වැඩේ තමයි මේ අවදානම කළමනාකරණය කරන එක. එයා බලන්න ඕන මේ ‘ව්‍යාපෘතිය’ තවදුරටත් ඉදිරියට ගෙනියනවද, නැත්නම් සම්පූර්ණයෙන්ම නවත්තලා දානවද කියලා. කෙටියෙන්ම කිව්වොත්, මෝර්ගන්ව විනාශ කරන්න ඕනෙද?

ලී ඉතාමත්ම තීරණාත්මක විදිහට හැසිරෙනවා. එයාට මෝර්ගන් කියන්නේ හුදෙක්ම ‘දේපළක්’ විතරයි. හැබැයි විද්‍යාඥයෝ කටයුතු කරන්නේ ඊට හාත්පසින්ම වෙනස් විදිහට.

ඉතින්, මෝර්ගන්ව තක්සේරු කරන්න මනෝ වෛද්‍යවරයෙක්වත් ගේනවා. හැබැයි ඒ තක්සේරුව අතරතුර සිද්ධ වෙන්නේ ඉතාම භයානක දෙයක්! ඒ එක්කම කතාව සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් අතකට හැරෙනවා.

ඇත්තටම මෝර්ගන් කියන්නේ දරුවෙක්ද, නැත්නම් පාලනය කරගන්න බැරි අතිශයින්ම දියුණු ආයුධයක්ද? මේ මුළු කතාවම තීරණාත්මක වෙන්නේ ලී සහ මෝර්ගන් අතර ඇතිවන දරුණු ගැටුමකින්.
කොහොමද මේ කතාව අවසන් වෙන්නේ? කවුද ඇත්තටම ‘මිනිසා’ වෙන්නේ? උත්තරේ දැනගන්න නම් චිත්‍රපටිය බලන්නම වෙනවා.