“Personal Effects” (2009) කියන්නේ ටිකක් සංවේදී, ඒ වගේම ඇඟ හිරිවට්ටන කුතුහලයක් තියෙන කතාවක්. මේක අධ්‍යක්ෂණය කරලා තියෙන්නේ David Hollander. ප්‍රධාන චරිත දෙක කරන්නේ Ashton Kutcher (ඇෂ්ටන් කුචර්) සහ Michelle Pfeiffer (මිෂෙල් ෆයිෆර්). එයාලට අමතරව Kathy Bates (කැතී බේට්ස්) වගේ අයත් රඟපානවා.

වෝල්ටර් (ඇෂ්ටන්) කියන්නේ තරුණ මල්ලවපොර ක්‍රීඩකයෙක්. එයාගේ අක්කව (හෝ නංගිව) කවුදෝ කෘර විදිහට මරලා දාලා. ඉතින් එයා එයාගේ අම්මා (කැතී බේට්ස්) එක්ක ඉන්න ගෙදර එනවා, මේ දුක දරාගන්න උදව්වක් විදිහට.

මේ අතරේ, ලින්ඩා (මිෂෙල්) කියන්නේ තවත් කෙනෙක්. එයාගේ මහත්තයවත් කවුදෝ වෙඩි තියලා මරලා. එයාට ඉන්නවා කතා නොකරන (තාත්තාගේ මරණයෙන් පස්සේ ගොළු වෙච්ච) පුතෙක්.

මේ දෙන්නා, වෝල්ටර් සහ ලින්ඩා, මුණගැහෙන්නේ තමන්ගේ ආදරණීයයන් නැතිවුණ අයට තියෙන ‘කවුන්සලින්’ (grief support) ගෘප් එකකදී. දෙන්නම ඉන්නේ ලොකු දුකකින් වගේම, යුක්තිය ඉෂ්ට නොවීම ගැන ලොකු කේන්තියකින්.

මේ දෙන්නාගේ දුක, එයාලව ටිකක් ළං කරනවා. එයාලා අතරේ සංකීර්ණ සම්බන්ධයක් ඇති වෙනවා.

හැබැයි කතාවේ නියම කුතුහලය තියෙන්නේ එතන නෙවෙයි. වෝල්ටර්ගේ අක්කගේ මරණයට අදාළ නඩුව උසාවියේ යනකොට, වෝල්ටර් තමන්ම මේකේ ඇත්ත හොයන්න පටන් ගන්නවා. එයාට සැක හිතෙන දේවල් මතු වෙනවා. ඇත්තටම එයාලා හිතන කෙනාද මිනීමරුවා? නැත්නම් මේක පිටිපස්සේ නොහිතපු කෙනෙක් ඉන්නවද?